Fun ver a Matilda á súa casa e, para agradecerlle todo canto nos ensinou, leveille un álbum cos fotos da visita e un disco no que gravei as pists que xa publicamos neste blog.
Ela, xenerosa coma decote, agasoullome unhas letrillas tradicionais que quero compartir con vós:
Aghora que ven o vran
alegría meus señores!
que anda a xente de fora
mirando pros labradores
Non bailes tanto con ela
que, anque está en casa ghrande,
paghan a renda por ela.
O meu amos vai no Rei,
Dios o aparte das balas!
Dios o deixe vir cumplir,
palabras que deixou dadas!
Quérolle á miña nai
que lle debo de querer,
que me tivo nove meses
onde nadie me foi ver.
Non quero ir ó muiño,
nin barrer no tremiñado,
que despois, no outro mundo,
piden contas do roubado.
Ala! A cantar!
No hay comentarios:
Publicar un comentario